Κέλσεν, Χανς

(Hans Kelsen, Πράγα 1881 – Καλιφόρνια ΗΠΑ 1973). Αυστριακός νομικός. Δίδαξε στα πανεπιστήμια της Βιέννης και της Κολονίας, αλλά εγκατέλειψε τη Γερμανία μετά την άνοδο του ναζισμού και συνέχισε τη διδασκαλία του στη Γενεύη και στην Πράγα. Κατόπιν εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ, όπου δίδαξε στο Χάρβαρντ και στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. Υποστηρικτής της καθαρής θεωρίας του δικαίουκανονοκρατίας, ο Κ. προέκρινε τον αυστηρό διαχωρισμό της επιστήμης του δικαίου από την ηθική και από την κοινωνιολογία. Αναζήτησε το περιεχόμενο των νομικών εννοιών με βάση τη λογική αλληλουχία των δομικών κανόνων, διατεταγμένων σε ανεξάρτητη ιεραρχία, η οποία ξεκινά από μία υπέρτατη υποθετική αρχή ή θεμελιώδηκανόνα. Η θεωρία του αυτή δέχτηκε αρκετές επικρίσεις, επειδή, παρά τη λογική συνοχή της, καταλήγει σε καθαρά φορμαλιστικές εκδοχές του κοινωνικού φαινομένου του δικαίου. Κυριότερα έργα του είναι: Θεμελιώδη προβλήματα της θεωρίας του δημόσιου δικαίου (1911), Γενική θεωρία του κράτους (1925), Καθαρή θεωρία του δικαίου (1934), Κοινωνία και Φύση (1946), Γενική θεωρίατου δικαίου και του κράτους (1946), Tι είναι δικαιοσύνη (1957) και μια συλλογή μελετών ποικίλου περιεχομένου φιλοσοφίας και θεωρίας του δικαίου.